TRYBY WARUNKOWE W JĘZYKU NORWESKIM
Tryby warunkowe to niezwykle przydatna część języka norweskiego, która pozwala wyrażać przypuszczenia, możliwości, życzenia oraz sytuacje zależne od określonych warunków. Choć dla wielu uczących się mogą one wydawać się skomplikowane, zrozumienie ich logiki znacząco ułatwia codzienną komunikację i pozwala na formułowanie bardziej złożonych wypowiedzi. W tym artykule przyjrzymy się, jak funkcjonują tryby warunkowe w języku norweskim, omówimy ich strukturę oraz pokażemy praktyczne przykłady zastosowania.
Jeśli mówimy o trybach warunkowych, nie można zapomnieć o spójnikach, wyrażających warunek. Najbardziej podstawowe to : – hvis – jeśli
– om – jeśli, czy
– dersom – jeśli (używane bardziej formalnie)
Zerowy tryb warunkowy (rzeczywisty)
Ten tryb opisuje sytuacje możliwe do spełnienia – coś, co może się wydarzyć, jeśli zostanie spełniony pewien warunek.
– W zdaniu występuje inwersja po przecinku!
Konstrukcja: Hvis + presens, presens
Hvis det regner, tar vi en paraply. – Jeśli będzie padać, weźmiemy parasol.
Hvis du har tid, kan vi gå på kino. – Jeśli masz czas, możemy pójść do kina.

1. TRYB WARUNKOWY (nierzeczywisty teraźniejszy)
Opisuje sytuacje hipotetyczne – coś, co mogłoby się wydarzyć, ale w rzeczywistości się nie dzieje.
– W zdaniu występuje inwersja po przecinku!
Konstrukcja: Hvis + preteritum, czasownik modalny + bezokolicznik
Hvis jeg hadde mer tid, ville jeg reist til Norge. – Gdybym miał więcej czasu (ale nie mam), pojechałbym do Norwegii.
Om hun var rik, kunne hun kjøpe en stor villa. –Gdyby była bogata (ale nie jest), mogłaby kupić dużą willę.

2 TRYB WARUNKOWY (nierzeczywisty przeszły)
Używany do mówienia o sytuacjach, które mogły się wydarzyć w przeszłości, ale się nie wydarzyły.
Opisuje coś, co było niemożliwe do zmiany, dlatego używamy czasu zaprzeszłego (pluskvamperfekt)
– W zdaniu występuje inwersja po przecinku!
Konstrukcja: Hvis + pluskvamperfekt, czasownik modalny + ha + perfektum partisipp
Hvis jeg hadde visst det, ville jeg ikke ha kommet. – Gdybym to wiedział, nie przyszedłbym. (ale nie wiedziałem i przyszedłem)
Dersom du hadde ringt, ville jeg ha svart. – Gdybyś zadzwonił, odebrałbym (nie zadzwoniłeś i nie odebrałem)

SKRÓCONE FORMY
Każde ze zdań warunkowych, można zapisać bez spójnika i rozpoczynając od czasownika.
Hadde jeg visst det, ville jeg ikke ha kommet. – Gdybym to wiedział, nie przyszedłbym.
Hadde vi vunnet i lotto, kunne vi ha reist verden rundt. – Gdybyśmy wygrali na loterii, moglibyśmy podróżować dookoła świata.
Var jeg deg, ville jeg sagt sannheten. – Gdybym był tobą, powiedziałbym prawdę.