Kategorie
gramatyka poziom B1-B2

   PREPOSJISON – przyimek cz. 1

Przyimki norweskie: FOR, TIL, AV i FRA – kiedy ich używać?

Przyimki (norw. preposisjoner) to jedne z tych elementów języka, które potrafią sprawić trudność – nie tylko początkującym, ale i bardziej zaawansowanym uczniom. W języku norweskim często nie da się ich dosłownie przetłumaczyć na polski, a ich użycie zależy od kontekstu, znaczenia czasownika czy nawet utartych wyrażeń.

W tym wpisie przyjrzymy się czterem bardzo często używanym przyimkom: for, til, av i fra. Dowiesz się, w jakich sytuacjach ich używać, co dokładnie znaczą i jak różnią się między sobą. Każdy punkt opatrzony jest przykładem zdania z tłumaczeniem na język polski, dzięki czemu łatwiej przyswoisz praktyczne zastosowanie tych przyimków.

Gotowy, by uporządkować swoją wiedzę? Zaczynamy!

FOR

używamy, gdy:

  1. Określamy cel (dlaczego coś robimy) np.:  Jeg gikk til butikken for å kjøpe mat. Poszłam do sklepu, żeby kupić jedzenie.
  2. Wyrażamy osobistą opinię np.:  Det er vanskelig for meg.To jest dla mnie trudne. 
  3. Odnosimy się do przysług (ktoś coś robi dla kogoś) np.:  Han vasket huset for meg.On posprzątał dla mnie dom. 
  4. Mówimy o nadmiarze czegoś, np.:  Jeg spiste for mye i dag.Zjadłam dziś za dużo.
  5. Mówimy o czasie w przeszłości, razem ze słowem „siden” np.:  Vi flyttet hit for tre år siden.Przeprowadziliśmy się tutaj trzy lata temu.

TIL

używamy, gdy: 

  1. Obieramy jakiś kierunek lub cel np.:  De reiste til Norge.Pojechali do Norwegii.
  2. Określamy punkt końcowy ruchu np.:  Vi kom fram til en vakker by.Dotarliśmy do pięknego miasta.
  3. Określamy przynależność, własność np.:  Det er mannen til søsteren min.To jest mąż mojej siostry.
  4. Chcemy podkreślić dopełnienie np.:  Han sendte en bok til meg. On wysłał mi książkę.  
  5. W związku; razem z, np.:  I dag skal jeg ha fisk til middag. Dziś będę mieć rybę na obiad.
  6. Czegoś używamy np.:  Jeg bruker denne datamaskinen til å jobbe hjemmefra.Używam tego komputera żeby pracować z domu.

AV

używamy, gdy:

  1. Chcemy wskazać wykonawcę czynności w stronie biernej np.:  Brevet ble skrevet av sekretæren. List został napisany przez sekretarkę. 
  2. Określamy części całości np.:  Han fikk halvparten av pengene.Otrzymał połowę pieniędzy.  
  3. Podkreślamy przyczynę np.:  Han gråt av glede da dattera hans ble født.Płakał ze szczęścia, gdy jego córka się urodziła.  
  4. Podkreślamy jakość lub materiał np.:  Han har en klokke av gull.Ma zegarek ze złota.
  5. Użycie z liczebnikiem, np.: Fire av bøkene ble kjøpt.Cztery z książek zostały kupione.
  6. Wskazujemy autora, np.: En tekst av Ibsen.Tekst Ibsena.
  7. Chcemy podkreślić dopełnienie (kogo?czego?) np.:  Jeg fikk en gave av mora mi.Dostałam prezent od mojej mamy.
  8.  Łączymy z rzeczownikiem np.:  Jeg har et bilde av min mor.Mam zdjęcie mojej mamy.

FRA

używamy, gdy: 

  1. Określamy miejsce lub czas np.:  Jeg skal reise fra Norge 17. mai.Wyjadę z Norwegii 17 maja.
  2. Określamy pochodzenie np.:  Jeg kommer fra Polen. – Jestem z Polski.
  3. Określamy nieobecność lub oddalenie np.:  Lars er borte fra skolen. – Lars jest nieobecny w szkole.
Kategorie
gramatyka poziom B1-B2

Strona bierna

Strona bierna w języku norweskim – wszystko, co musisz wiedzieć

Strona bierna (norw. passiv) to konstrukcja gramatyczna, w której podmiot zdania nie wykonuje czynności, ale jej doświadcza. W praktyce oznacza to, że nie koncentrujemy się na tym, kto coś zrobił, ale na tym, co zostało zrobione i co (lub kto) jest odbiorcą tej czynności.

W języku norweskim mamy dwa główne sposoby tworzenia strony biernej: S-passiv oraz BLI-passiv. Obie formy są poprawne, ale stosuje się je w nieco innych sytuacjach, zależnie od stylu wypowiedzi, kontekstu oraz tego, jak bardzo chcemy podkreślić wykonawcę czynności.

🔹 1) S-passiv – strona bierna z końcówką „-s”

👉 Jak tworzymy?

Dodajemy końcówkę -s do formy czasownika w odpowiednim czasie:

  • Infinitiv (bezokolicznik): å bygges (być budowanym)

  • Presens (teraźniejszy): bygges (jest budowany)

  • Futurum (przyszły): skal bygges (będzie budowany)

  • Fortidsfuturum (przyszły w przeszłości): skulle bygges (miał być budowany)

Uwaga: W tej formie często pomijamy wykonawcę czynności. Jeśli jednak chcemy go podać, używamy przyimka „av” (od, przez):

  • Huset bygges av firmaet. – Dom jest budowany przez firmę.

📌 Przykłady:

  • Han maler huset. (On maluje dom.) → Huset males. (Dom jest malowany.)

  • Man leser boka. (Czyta się książkę.) → Boka leses. (Książka jest czytana.)

  • Reglene endres ofte. – Zasady często się zmieniają.

🔹 2) BLI-passiv – strona bierna z czasownikiem „bli”

Ta forma jest częściej używana w języku mówionym i codziennym. Stosujemy ją we wszystkich czasach, a stronę bierną tworzymy za pomocą czasownika „bli” w odpowiedniej formie oraz perfektum partisipp (imiesłów bierny) głównego czasownika.

👉 Odmiana czasownika „bli”:

  • Presens: blir

  • Preteritum: ble

  • Perfektum: har blitt

  • Pluskvamperfektum: hadde blitt

  • Futurum: skal bli

📌 Przykłady:

  • Hun selger huset.Huset blir solgt. (Dom jest sprzedawany.)

  • Noen stjal bilen hans.Bilen hans ble stjålet. (Jego samochód został skradziony.)

  • Vi har invitert Bjørn.Bjørn har blitt invitert. (Bjørn został zaproszony.)

  • De hadde sagt sannheten.Sannheten hadde blitt sagt. (Prawda została powiedziana.)

Również tutaj, jeśli chcemy podać wykonawcę czynności, używamy przyimka „av”:

  • Boka ble skrevet av Ibsen. – Książka została napisana przez Ibsena.

S-passivBLI-passiv
Styl oficjalny, techniczny, instrukcjeStyl potoczny, codzienna mowa
Często bez podanego wykonawcyCzęsto z wykonawcą podanym po „av”
Ograniczone czasy gramatyczneWszystkie czasy gramatyczne
Krótsza, zwięzła formaBardziej rozbudowana i elastyczna

📝 Kilka dodatkowych uwag

  • Niektóre czasowniki w norweskim nie mają strony biernej – np. czasowniki zwrotne (å sette seg, å kle på seg) lub czasowniki modalne same w sobie (kan, må, vil).

  • Stronę bierną warto ćwiczyć w kontekście – np. przekształcając zdania z aktywnego na bierne i odwrotnie.

  • Dobrze jest także słuchać norweskiego radia lub podcastów, by osłuchać się z naturalnym użyciem różnych form biernych.

📚 Podsumowanie

Strona bierna w norweskim może wydawać się trudna na początku, ale z czasem staje się naturalnym elementem języka – zwłaszcza jeśli chcesz mówić i pisać w sposób bardziej precyzyjny, obiektywny lub formalny. Warto opanować obie formy – zarówno S-passiv, jak i BLI-passiv, ponieważ każda z nich ma swoje zastosowanie i pomaga lepiej wyrazić to, co chcesz powiedzieć.

Kategorie
poziom B1-B2

Tryby warunkowe

TRYBY WARUNKOWE W JĘZYKU NORWESKIM

Tryby warunkowe to niezwykle przydatna część języka norweskiego, która pozwala wyrażać przypuszczenia, możliwości, życzenia oraz sytuacje zależne od określonych warunków. Choć dla wielu uczących się mogą one wydawać się skomplikowane, zrozumienie ich logiki znacząco ułatwia codzienną komunikację i pozwala na formułowanie bardziej złożonych wypowiedzi. W tym artykule przyjrzymy się, jak funkcjonują tryby warunkowe w języku norweskim, omówimy ich strukturę oraz pokażemy praktyczne przykłady zastosowania.
Jeśli mówimy o trybach warunkowych, nie można zapomnieć o spójnikach, wyrażających warunek. Najbardziej podstawowe to : – hvis – jeśli
– om – jeśli, czy
– dersom – jeśli (używane bardziej formalnie)

Zerowy tryb warunkowy (rzeczywisty)

Ten tryb opisuje sytuacje możliwe do spełnienia – coś, co może się wydarzyć, jeśli zostanie spełniony pewien warunek.

– W zdaniu występuje inwersja po przecinku!

Konstrukcja: Hvis + presens, presens

Hvis det regner, tar vi en paraply.Jeśli będzie padać, weźmiemy parasol.
Hvis du har tid, kan vi gå på kino. – Jeśli masz czas, możemy pójść do kina.

1. TRYB WARUNKOWY (nierzeczywisty teraźniejszy)

Opisuje sytuacje hipotetyczne – coś, co mogłoby się wydarzyć, ale w rzeczywistości się nie dzieje.

– W zdaniu występuje inwersja po przecinku!

Konstrukcja: Hvis + preteritum, czasownik modalny + bezokolicznik

Hvis jeg hadde mer tid, ville jeg reist til Norge.Gdybym miał więcej czasu (ale nie mam), pojechałbym do Norwegii.
Om hun var rik, kunne hun kjøpe en stor villa. –Gdyby była bogata (ale nie jest), mogłaby kupić dużą willę.

2 TRYB WARUNKOWY (nierzeczywisty przeszły)

Używany do mówienia o sytuacjach, które mogły się wydarzyć w przeszłości, ale się nie wydarzyły.
Opisuje coś, co było niemożliwe do zmiany, dlatego używamy czasu zaprzeszłego (pluskvamperfekt)

– W zdaniu występuje inwersja po przecinku!

Konstrukcja: Hvis + pluskvamperfekt, czasownik modalny + ha + perfektum partisipp

Hvis jeg hadde visst det, ville jeg ikke ha kommet.Gdybym to wiedział, nie przyszedłbym. (ale nie wiedziałem i przyszedłem)
Dersom du hadde ringt, ville jeg ha svart.Gdybyś zadzwonił, odebrałbym (nie zadzwoniłeś i nie odebrałem)

SKRÓCONE FORMY

Każde ze zdań warunkowych, można zapisać bez spójnika i rozpoczynając od czasownika.

Hadde jeg visst det, ville jeg ikke ha kommet.Gdybym to wiedział, nie przyszedłbym.
Hadde vi vunnet i lotto, kunne vi ha reist verden rundt.Gdybyśmy wygrali na loterii, moglibyśmy podróżować dookoła świata.
Var jeg deg, ville jeg sagt sannheten.Gdybym był tobą, powiedziałbym prawdę.

Norsk Nå
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.